نقش روابط مفهومی در توسعه و دگرگونی معنایی نشانه‌ها ی زبانی (مطالعۀ موردی نیاز در شعر حافظ)

قرآن. (1376). ترجمه‌ی خرمشاهی، تهران: جامی و نیلوفر.

ابودیب، کمال. (1384). صور خیال در نظریه­ی جرجانی. ترجمه‌ی فرزان سجودی و فرهاد ساسانی، تهران: مؤسسه­ فرهنگی گسترش هنر.

آشوری، داریوش. (1377). هستی‌شناسی حافظ. تهران: مرکز.

احمدی، بابک. ( 1376). چهار گزارش از تذکره الاولیاء عطار. تهران: مرکز.

پاکتچی، احمد. (1387)، «آشنایی با مکاتب معناشناسی معاصر»، نامه پژوهش، شماره 13، صص 89 – 120.

پالمر، فرانک. ر. (1381). نگاهی تازه به معنی‌شناسی. ترجمه‌ی کورش صفوی، تهران: کتاب ماد.

حافظ، خواجه شمس­الدین محمد. (1365). دیوان. تصحیح قاسم غنی و محمد قزوینی، تهران: طلوع. 

خرمشاهی، بهاء­الدین. (1367. چارده روایت. تهران: کتاب پرواز .  

ـــــــــــــــــــــ ( 1373). حافظ‌نامه. ج1، تهران: طرح نو. 

دهخدا، علی اکبر. (1377).  لغت­نامه. ت‍ه‍ران‌: دانشگاه تهران، سازمان لغت‌نامه دهخدا‏‏‏.

زریاب خویی، عباس. (1374)، آیینه جام. تهران: علمی.

زمردیان، رضا. (1353). «بحثی پیرامون معناشناسی». مجله‌ی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد، شماره 38، صص296 -316.

صفوی، کورش. (1383)، درآمدی بر معنی‌شناسی. تهران: سوره مهر (حوزه‌ی هنری سازمان تبلیغات اسلامی).     

غزالی، ابوحامدمحمد. (1361). کیمیای سعادت. به کوشش حسین خدیوجم، ج2، تهران: علمی و فرهنگی.

غلامعلی­زاده، خسرو. (1369). «مفهوم». نشریه علوم انسانی دانشگاه الزهرا(س)، شماره 5 و 6، صص 78 تا 88.

ـــــــــــــــــــ (1386). ساخت زبان فارسی. تهران: احیا کتاب.

فالک، جولیا. اس. (1377). زبان و زبانشناسی. ترجمه خسرو غلامعلی­زاده، مشهد: آستان قدس رضوی.

فضیلت، محمود. (1385). معناشناسی و معانی در زبان و ادبیات. کرمانشاه: دانشگاه رازی.

کالر، جاناتان. (1379). فردینان دو سوسور. ترجمه‌ی کورش صفوی، تهران: هرمس.

لاینز، جان. (1391)، درآمدی بر معناشناسی زبان، ترجمه‌ی کورش صفوی، تهران: علمی.

معین، محمد.(1369). حافظ شیرین سخن. به کوشش مهدخت معین، ج1، تهران: معین.

هروی، حسینعلی. (1378). شرح غزل‌های حافظ. ج3، تهران: تنویر.

همایی، جلال­الدین. (بی‌تا). مقام حافظ، تهران: کتابفروشی فروغی.   

یثربی، سیدیحیی. (1376).  آب طربناک. تهران: فکر روز.