بازخوانش بینامتنی منظومة «جمشید و خورشید» سلمان ساوجی از منظر تاریخگرایی نو

آلن، گراهام. (1385). بینامتنیت. ترجمه‌ی پیام یزدانجو، تهران: مرکز.

اقبال آشتیانی، عباس و دیگران. (1390). تاریخ کامل ایران. تهران: زرین.

ایگلتون، تری. (1383). پیش‌درآمدی بر نظریه‌ی ادبی. ترجمه‌ی عباس مخبر، تهران: مرکز.

بِروین، ی.د. (1378). حکیم اقلیم عشق (تأثیر متقابل دین و ادبیات در زندگی و آثار حکیم سنایی غزنوی). ترجمه‌ی مهیار علوی مقدم و همکاران، مشهد: آستان قدس رضوی.

بودون، ریمون و بوریکو فرانسوا. (1385). فرهنگ جامعه‌شناسی انتقادی. ترجمه‌ی عبدالحسین نیک‌گهر، تهران: فرهنگ معاصر.

بهار، مهرداد. (1386). پژوهشی در اساطیر ایران. تهران: آگاه.

بیانی (اسلامی ندوشن)، شیرین. (1371). دین و دولت در ایران عهد مغول. ج 2، تهران: دانشگاهی.

پارسانسب، محمد. (1390). داستان‌های تمثیلی- رمزی فارسی. تهران: چشمه.

پورنامداریان، تقی. (1390). عقل سرخ، شرح و تأویل داستان‌های رمزی سهروردی. تهران: سخن.

پورنامداریان، تقی. (1367). رمز و داستان‌های رمزی در ادب فارسی. تهران: علمی و فرهنگی.

پین، مایکل. (1386). فرهنگ اندیشه‌ی انتقادی از روشن‌فکری تا پسامدرنیته. ترجمه‌ی پیام یزدانجو، تهران: مرکز.

تودورف، تزوتان. (1380). نظریه‌ی ادبیات. ترجمه‌ی عاطفه طاهایی، تهران: اختران.

حافظ شیرازی، شمس‌الدین محمد. (1377). دیوان حافظ. تصحیح قاسم غنی و محمد قزوینی، تهران: باقرالعلوم.

حداد عادل، غلامعلی. (1375). دانش‌نامه‌ی جهان اسلام. ج 10، تهران: بنیاد دایره المعارف اسلامی.

حقیقت، عبدالرفیع. (1372). تاریخ عرفان و عارفان ایرانی (از بایزید بسطامی تا نورعلیشاه گنابادی). تهران: کومش.

حلبی، علی‌اصغر. (1354). شناخت عرفان و عارفان ایرانی. تهران: انتشارات زواره.

خاقانی شروانی، افضل الدین بدیل. (1368). دیوان خاقانی شروانی. تصحیح ضیاءالدین سجادی، تهران: زوّار.

دهباشی، علی. (1382). تحفه‌های آن جهانی (مجموعه مقالات با موضوع سیری در زندگی و آثار مولانا جلال الدین رومی). تهران: سخن.

دهخدا، علی اکبر. (1377). لغت نامه دهخدا. تهران: دانشگاه تهران.

ذوالفقاری، محسن و اصغری یوسف.(1388). «تحلیل عناصر داستانی مثنوی جمشید و خورشید». اندیشه‌های ادبی، سال اول، شماره‌ 1، صص93-108.

رزمجو،حسین. (1385). انواع ادبی و آثار آن در زبان فارسی. مشهد: دانشگاه فردوسی.

ریپکا،یان. (1381). تاریخ ادبیات ایران (از دوران باستان تا قاجاریه). ترجمه‌ی عیسی شهابی، تهران: علمی و فرهنگی.

زرقانی، سید مهدی. (1388). تاریخ ادبی ایران و قلمرو زبان فارسی. تهران: سخن.

زمردی، حمیرا. (1385). ادیان و اساطیر (در شاهنامه‌ی فردوسی، خمسه‌ی نظامی و منطق الطیر). تهران: زوار.

سازواری، محمودرضا. (1389). «تأثیر و تأثر سلمان ساوجی و حافظ شیرازی». فصل‌نامه‌ی سبک‌شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)، سال 3، شماره 2، صص 169-182.

ساوجی، سلمان. (1376). کلیات سلمان. تصحیح عباسعلی وفایی، تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.

ستاری، جلال. (1384). پژوهشی در قصّه‌ی شیخ صنعان و دختر ترسا. تهران: مرکز.

شریفی، غلامحسین و اظهری محبوبه. (1391). «جمشید در گذر از فردانیت» (نقد کهن‌الگویی داستان جمشید و خورشید). مجله‌ی بوستان ادب، سال 4، شماره‌ 1، پیاپی 11، صص101-122.

شمیسا، سیروس. (1370). انواع ادبی. تهران: فردوس.

شمیسا، سیروس. (1379). سبک‌شناسی شعر. تهران: فردوس.

شوالیه، ژان و گربران آلن. (1379). فرهنگ نمادها. ترجمه‌ی سودابه فضایلی، تهران: علمی و فرهنگی.

شهیدی، جعفر. (1380). شرحمثنوى. دفتر 6، تهران: علمى و فرهنگى.

صدیقیان، مهین‌دخت. (1386). فرهنگ اساطیری-حماسی ایران (جلد اول پیشدادیان). تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

صورتگر، لطفعلی. (1384). منظومه‌های غنایی ایران. تهران: دانشگاه تهران.

عزالدین کاشانی، محمودبن علی. (1381). مصباح الهدایه و مفتاح الکفایه. تصحیح جلال‌الدین همایی، تهران: مؤسسه‌ی هما.

عطارنیشابوری، فریدالدین. (1373). منطق الطیر. تصحیح ذکاءالملک فروغی، تهران: سنایی.

فریزر، جیمز جرج. (1386). شاخه‌ی زرین: پژوهشی در جادو و دین. ترجمه‌ی کاظم فیروزمند، تهران: آگاه.

فتوحی، محمود. (1387). نظریه‌ی تاریخ ادبیات. تهران: سخن.

فتوحی، محمود. (1391). سبک‌شناسی. تهران: سخن

قبادی، حسینعلی و عباسی حجت. (1388). آینه‌های کیهانی. تهران: ری‌را.

قبادی، حسینعلی. (1386). آیین آینه. تهران: دانشگاه تربیت مدرس.

فروزانفر، بدیع الزمان. (1383). تاریخ ادبیات ایران (بعد از اسلام تا پایان تیموریان). تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد.

کاشانی، عبدالرزاق. (1376). اصطلاحات الصوفیه. ترجمه و شرح محمدعلی مودود لاری، به کوشش گل بابا سعیدی، تهران: حوزه‌ی هنری.

کریستی، آنتونی. (1373). اساطیر چین. ترجمه‌ی باجلان فرخی، تهران: اساطیر.

لاهیجی، محمد. (1337). مفاتیح الاعجاز فی شرح گلشن راز. تصحیح کیوان سمیعی، تهران: کتابفروشی محمودی.

محجوب، محمد جعفر. (1383). ادبیات عامه‌ی ایران (مجموعه مقالات). به کوشش حسن ذوالفقاری. تهران: چشمه.

مزادپور، کتایون. (1380). روایتی دیگر از داستان دلیله‌ی محتاله‌ و مکر زنان. تهران: روشن‌گران و مطالعات زنان.

مصفی، ابوالفضل.(1388). فرهنگ اصطلاحات نجومی. تهران: پژوهشگاه علوم‌انسانی و مطالعات فرهنگی.

معین، محمد. (1338). تحلیل هفت پیکر نظامی. تهران: دانشگاه تهران.

مولانا، جلال‌الدین محمد بلخی. (1379). مثنوی مولانا. تصحیح محمدعلی مصباح، تهران: اقبال.

مؤذن‌جامی، محمدمهدی. (1379). ادب پهلوانی(مطالعه‌ای در تاریخ ادب دیرینه‌ی ایرانی از زرتشت تا اشکانیان). تهران: قطره.

میبدی، ابوالفضل رشید الدین. (1382). کشف الاسرار و عدﮤ الابرار. به اهتمام علی‌اصغر حکمت، تهران: امیرکبیر.

میرباقری فرد، سید علی اصغر و دیگران. (1389). تاریخ ادبیات ایران(2). تهران: سمت.

میرهاشمی، سیدمرتضی. (1390). نظیره‌های غنایی منظوم. تهران: چشمه.

نجومیان، امیرعلی. (1384). «رابطه‌ی تاریخ و ادبیات از منظر تاریخ‌گرایی نو». درباره‌ی تاریخ ادبیات، تهران: سمت، صص90-98.

نصر، سیدحسین. (1382). آموزه‌های صوفیان. ترجمه‌ی حسین حیدری و محمدهادی امین، تهران: قصیده‌سرا.

نظامی گنجوی، الیاس بن یوسف. (1376). هفت پیکر. تصحیح حسن وحید دستگردى، به کوشش سعید حمیدیان، تهران: قطره.

نظامی گنجوی، الیاس بن یوسف. (1378). شرفنامه. تصحیح حسن وحید دستگردى، به کوشش سعید حمیدیان، تهران: قطره .

نورآقایی، آرش. (1388). عدد، نماد، اسطوره. تهران: افکار.

نوریس، کریستوفر. (1385). شالوده‌شکنی. ترجمه‌ی پیام یزدانجو، تهران: مرکز.

ووگلر، کریستوفر. (1387). سفر نویسنده. ترجمه‌ی محمد گذرآبادی، تهران: مینوی خرد.

یاحقی، محمد جعفر. (1375). فرهنگ اساطیر و اشارات داستانی در ادبیات فارسی. تهران: سروش.

یاکوبسن، رومن. (1386). «قطب‌های استعاری و مجازی در زبان پریشی». ترجمه‌ی مریم خوزان و حسین پاینده، زبانشناسی و نقد ادبی، تهران: نی، صص39-46.

یوسف‌نژاد، یوسف علی. (1388). فراهنجاری در مثنوی‌سرایی. تهران: هنر رسانه‌ی اردیبهشت.

یونگ، کارل گوستاو. (1373). روانشناسی و کیمیاگری. ترجمه‌ی پروین فرامرزی، مشهد: آستان قدس رضوی.

یونگ، کارل گوستاو. (1384). انسان و سمبول‌هایش. ترجمه‌ی محمود سلطانیه، تهران: جامی.